Dit werk werd op 19 augustus 1988 geplaatst in de branding voor de Zeevaartschool – Boulevard Bankert. Het is een ontwerp van de kunstenaar Fré Ilgen (Friesland – Berlijn). Het object bestaat uit twee aan de zeezijde geopende zuilen van elk 7 meter. Onder invloed van de waterstand (tij), golfslag en wind zullen er regelmatig, boven de zuilen, fonteinen van water zichtbaar zijn.
Dit kunstwerk kwam voort uit een ontwerpwedstrijd ‘Wind en Beweging” tijdens het straatfestival van 1984. Die competitie vond plaats ter gelegenheid van de heropening van de nieuwe boulevards. Uit de 36 ingezonden inzendingen werd Eruption gekozen. De twee zuilen zijn geplaatst in het ‘branding gebied’ voor de Zeevaartschool. Volledig non-figuratief is de geometrisch geïnspireerde richting, die voortbouwend op het werk van kubisten, futuristen, constructivisten en de Stijl een objectieve kunst schept. Het gaat om onderzoek naar de mogelijkheden van het pure beeld. Wat is er mogelijk met vorm, massa, volume, leegte, verhouding, ritme, textuur, kleur? Tegenstellingen komen aan bod: licht – zwaar, symmetrie – assymmetrie, klein – groot, open – gesloten. Beelden worden vaak uitgevoerd in materialen van industriële herkomst. Een belangrijk aspect van deze benadering is het streven naar heldere onklaarheid, een schijnbare paradox. Hoe eenvoudig het beeld ook lijkt, zonder van standpunt te wisselen is het niet volledig waar te nemen. Een ander aspect is het zichtbaar maken van structuren en principes die ten grondslag liggen aan uiteenlopende verschijningsvormen op andere gebieden. Kunstenaars richten zich daarnaast op het maken van beelden die zichzelf blijven, voldoen aan de definitie van sculptuur, maar toch afwijken van wat eerder onder sculptuur werd verstaan. Anders gezegd: beelden,die zich uitspreken over de vraag ‘Wanneer is een beeld nog een beeld?’ of ‘Wat is een beeld eigenlijk?’ De Minimal Art is een toonaangevende richting. Zij kreeg haar naam door het gebruik van eenduidige, duidelijk te onderscheiden elementen. De beelden zijn vaak aan een specifieke ruimte gebonden. Ze zijn niet gemaakt als interessante vormen, maar werken als structurering om hen heen. Hoewel het in deze kunst alleen om de vorm lijkt te gaan, is er meer aan de hand. Het gaat om beeldhouwkunst die de toeschouwer wil activeren scherp waar te nemen, wil prikkelen problemen tot op de bodem te doordenken. Twee vierkante zuilen, elk ruim 9 meter lang, steken van onder het wateroppervlak omhoog. Luchtkokers van een geheime nederzetting? Wie de tijd heeft en wat geluk, ziet wat de titel van het beeld belooft: bij opkomend tij en zuidwestenwind stuwt de golfslag water in V-vormige sleuven die, aan de zeezijde, in de zuilen zijn aangebracht. Dat gebeurt met zo’n kracht dat het water er boven als waterwolken weer uitspuit, een poëtisch beeld van water en staal. Zo verbeeldt ‘Eruption’ de bedrijvigheid van de zee, de kracht van het water. Het duurde 4 jaar voor het beeld er eindelijk stond, omdat Rijkswaterstaat zo’n strenge eisen stelde aan de constructie. Achter Eruption ligt trouwens het idee van een samenspel van natuur, mens en techniek.
Gemeente Vlissingen
winnend ontwerp prijsvraag ‘wind en beweging’
Boulevard Bankert (in zee)
staal – speciale coating
constructiewerk
fietsroute 1 14
fietsroute 2 18